آبان ۰۶، ۱۳۹۷

تصدیق یک رؤیا

لوئیس همیلتون میگه که: وقتی هشت سالم بود، پدرم میومد توی پیست مسابقه و توی پیچ ها جایی می ایستاد که سریع ترین راننده ترمز میگرفت، بعد چند متر میرفت جلو و به من میگفت تو باید اینجا ترمز بگیری. اوایل همیشه سخت بود و کنترل گو-کارت ام رو از دست میدادم. اما بعد از چند بار تلاش یاد میگرفتم و میتونستم دیرتر ترمز بگیرم. این شد که بعدها بهم لقب «ترمزگیر دیر» رو دادند.*

زندگی پر از شکسته. کم پیش میاد زندگی به کسی مهلت برنده شدن بده. روحیه ی جنگندگی و تلاش، اعتماد به نفس، و هوش متوسط رو به بالا تنها شروط لازمی هستند که میشه باهاشون به زندگی غلبه کرد و بعضا امپراطوری ساخت. شرط کافی اما، فقط بودن در زمان مناسب در مکانی مناسب هست. و زندگی این شرط کافی رو شاید فقط به تعداد انگشت های دست، توی مدت زمان زنده بودن آدمها در اختیارشون قرار میده. ولی باز هم رو به روت توی زمین مقابل بازی خواهد کرد، و این یعنی حتی اگر شرط کافی هم به تو داده بشه، باید باز هم بجنگی.

*همیلتون امروز قهرمان فرمول یک امسال شد. 

این از پیت انتونی.